[ Pobierz całość w formacie PDF ]
çambron hieraû vespere, mi en la kameno vidis ÿnuron, kiu
pendis en la cindron. Mi volis ¸uste kapti ¸in, kiam ¸i su-
prentiri¸is kaj malaperis en la fumelirejon. Supozeble li dum
la tuta tempo venis kaj iris tra la fumtubo.
Lordo Hubardo suspiris: Pensis, ke certe estas ia natura
klarigo, li malgaje murmuris.
Kiel vi scias, li alvenis çi tien meze en la hela tago. Li ÿaj-
nigis, ke li estas sekretario de katasocio, kiu ne ekzistas.
Lordo Hubardo ¸emplendis. Ne sufiças, ke la privatdetek-
tivoj lasas katojn malaperi ili ankaû parolas galimation pri
tio, kion oni jam konas.
Kiam li venis hodiaû, mi devis lasi lin kunpreni la katon,
aliokaze mi neniam povus spuri la bandon.
Jes, mi scias, diris lordo Hubardo. Mi memoras tion.
Danke al la atentemo de miaj junaj geamikoj çi tie ni po-
vis spuri la tutan çanta¸an teamon al Nigra Strato, daûrigis
Sventon. Oni neniam povas esti sufiçe singarda, kiam oni ha-
vas rilatojn kun Nalo Nivalo. Mi ne kura¸is doni Fraûlinon
Polin al li.
85
SVENTON EN LONDONO
eLIBRO
Çiuj rigardis mirigitaj al Sventon. Lordo Hubardo malfer-
mis la buÿon, kvazaû li volus diri ion.
Mi do komisiis al la provizora çefservisto Omaro havigi
rezervkaton.
Nun Omaro riverencis kaj diris:
Estis por mi granda plezuro iri al bone konata katkomer-
cisto çe Bondstrato kaj elekti unu laû mia modesta opinio
ekstreme similan ekzempleron, kiu vere ne devenas el Ang-
uro mem, sed el malgrava antaûurbo de Anguro, sed mi per-
mesis al mi supozi, ke tiu malgranda diferenco ne estus vide-
bla en la nebulo.
Lordo Hubardo levi¸is duone el la se¸o.
Kie estas& ? li diris.
¯uste tiam envenis Joana kun granda plado da plenigitaj
fastobulkoj, kiuj estis tiel erarige similaj al la veraj fastobul-
koj el la sukeraîejo Roza en Stokholmo, ke oni devus esti
praktikanta privatdetektivo por povi rimarki la diferencon. Ili
estis konvene brunaj kaj plenigitaj per multe da kremo, kiu
superÿvelis en çiuj direktoj.
Mi ankaû plenigis la ujon de sinjoro Sventon, diris Joa-
na, por ke Sventon havu fastobulkojn ankaû dum la voja¸o
hejmen.
Dankon! Mi çiam opiniis, ke la londonaj fattobulkoj es-
tas unuaklasaj, diris Sventon.
Çiu havas sian propran etan econ, kaj la eta eco de Joana
estis, ke ÿi ÿatis, ke oni laûdu la man¸aîojn.
Ek de hodiaû la domo estos tute malplena je katoj, ha-
ringoduonoj kaj fremdaj fumtubistoj, daûrigis Sventon.
Tiaokaze mi restos, diris Joana.
Jes, tiaokaze, diris Beti.
86
SVENTON EN LONDONO
eLIBRO
Sed Fraûlino Poli? diris lordo Hubardo kaj ree levi¸is
duone de la se¸o.
Miaj junaj geamikoj, malfermu la kovrilon de tiu kesto,
diris Sventon.
Maria kaj Diko saltis de la malnova hubarda kesto kaj mal-
fermis la kovrilon. Sveniga odoro de kamforo unue trapene-
tris la halon. Poste Fraûlino Poli elsaltis sur la halplankon. xi
çirkaûrigardis per siaj verdaj anguraj okuloj. La densa vosto
movi¸is en rapidaj okoj.
Interesa kazo entute, diris Sventon kaj sternis la tapiÿon
sur la haloplankon. Sur la tapiÿon li metis la oficpistolon, fa-
stobulkujon, kamplornon, vestosakon, kafokaserolon kaj la
primuson. Li adiaûis en çiujn direktojn kaj malfermis la por-
don al la strato. Lordo Hubardo deziris bonan revenon kaj
deklaris, ke lia bofrato tute pravis.
Sventon kaj Omaro sidi¸is sur la tapiÿon. Privatdetektivo
Ture Sventon karesis per la mano la fran¸on kaj diris:
La oficejon.
Kvazaû levita de nevideblaj manoj la tapiÿo levi¸is de la
planko kaj elflugis tra la pordo, eksteren en la klaran sun-
lumon.
87
SVENTON EN LONDONO
eLIBRO
www.omnibus.se/inko
ISBN 91-7303-055-4
88
[ Pobierz całość w formacie PDF ]