[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Przeciwnie, dusza moja sprzyja im prawóiwie
I gdyby mnie rozstrzygać dane było o tem,
Sama bym go złączyła z miłości przedmiotem.
Jednak gdyby w tej sprawie bo wszystko być może
Chęci jego zawodu doznały w wyborze,
Gdyby inny, szczęśliwszy, ujarzmił jej wóięki,
Nie odmówiłabym mu wówczas mojej ręki;
I wzgarda, jakiej doznał w swych ogniów zapale,
Wartości mu w mych oczach nie umniejszy wcale��x .
ili t
Ja z mojej strony również mam w wysokiej cenie
Twoich dla niego uczuć przyjaznych płomienie;
I on sam, jeśli zechce, niechaj świadkiem bęóie
Rad, jakie mu niedawno dawałem w tym wzglęóie.
Gdyby go jednak inne związały ogniwa
I miała iść na marne twa dlań chęć życzliwa,
Ze wszystkich sił bym pragnął, by ten płomień wzniosły
Na mnie łaskawe niebios wyroki przeniosły,
I szczęśliw będę, jeśli w tych uczuć rozterce
Pozyskać zdołam twoje, wolne wówczas, serce��y .
elia ta
Pan chyba żarty stroi��p .
��w za i i t o Potwieróenie, iż Celimenę charakteryzuje raczej lekkość i roztrzepanie
niż wyrafinowana świadomość gry, którą prowaói. Tym niebezpieczniejszą jest partnerką dla Alcesta: tu już ów
Don Kichot walczy nie z wiatrakami, ale z samym wiatrem.
��x o o ni a Ta dobra Elianta jest w istocie aż nadto zrównoważona!
��y a z o tron r Uczucie Filinta do Elianty, wyrosłe na gruncie wspólnego ich przywiązania
do człowieka wyższej miary, nie jest bynajmniej w życiu bez przykładów. Całe to przejście jest psychologicznie
prawóiwe, ale stanowi do ostatnich granic posunięty skrót sceniczny. W życiu ten proces psychiczny trwałby
może pół roku.
��p an a art troi Elianta zaskoczona jest oświadczynami Filinta: zobaczymy, iż będą one kiełkować
w jej sercu i wydaóą owoc.
moli e Mizantrop 56
ili t
Nie, jak Bóg na niebie,
Tak z duszy mojej głębi mówię óiś do ciebie
I tylko czekam chwili, w której bym otwarcie
Szczęście mojego życia mógł stawić na karcie.
sce a d u a
alcest
Pani, ty mi wytłumacz tę krzywdę niezmierną,
Jaka spotyka óisiaj mą miłość tak wierną!
elia ta
Cóż się stało, co cię tak gwałtownie porusza?
alcest
Coś, czego nie jest zdolną pojąć moja dusza;
%7ładna przyrody wściekłość, żaden wybryk losu,
Nie mogłyby mi zadać tak strasznego ciosu.
Skończone& miłość moja& wiara moja& prysły���&
elia ta
Ależ staraj się zebrać choć na chwilę zmysły���.
alcest
Wielkie nieba! w tych wóiękach, które mnie uwiodły,
Trzebaż, by się ukrywał trąd duszy tak podłej!
elia ta
Ale cóż uczyniła?
alcest
To już cios ostatni!
Jestem złamany! Zginąć mi przyjóie w tej matni!
Celimena& na myśl tę krew się burzy we mnie,
Celimena mnie zwoói, zdraóa mnie nikczemnie!
elia ta
Lecz, by w to wierzyć, żali masz dowód dość jasny?
ili t
Może to tylko wytwór twej fantazji własnej;
Zbyt jesteś podejrzliwy i wszakże już nieraz&
alcest
Do kroćset! proszę, panie, zostaw mnie choć teraz.
o iant
O dowód pytasz zdrady tej niecnej kobiety?
Mam go, mam go przy sobie, zbyt pewny, niestety!
Wszakże list do Oronta, list jej własnej ręki,
Jest świadectwem jej zbrodni, przyczyną mej męki!
��� o pr To óieło Arseny, która pokazała Alcestowi dokumenty zdrady Celimeny.
��� z zapożyczone są z komedii Moliera on ar ia z a ar .
moli e Mizantrop 57
Oront, co był z jej strony żartów celem wiecznym,
Od którego najbaróiej czułem się bezpiecznym���!
ili t
List może złe pozory zawierać jedynie,
Z których nie można wnosić o niczyjej winie.
alcest
Po raz ostatni wreszcie, mój panie łaskawy,
Proszę, aby go własne zaprzątały sprawy.
elia ta
Hamuj proszę, Alceście, swoje uniesienia��t .
alcest
Pani, do ciebie zwracam me korne życzenia;
U ciebie dusza moja szuka óiś ratunku,
Ty ją możesz ukoić w tym ciężkim ��asunku.
Pomśc3 mnie za kuzynę niewóięczną i zdradną,
Która zwiodła mą miłość chytrością układną;
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
